Şartlanmış aklınız bu dünyadaki en iyi yazarlardan birisidir. Tek bir fark vardır; yazdığı hiç bir şey gerçek değildir. Hikayedir. Vizyonunuz değildir. Gerçeklikle ilgili hikayeleri yazar. Ancak biz o hikayelere inanırsak gerçek olur.

Aklın hikaye yazma gücünü anlarsak, bilinçli bir şekilde kavrarsak o zaman seçim hakkınız doğar. İki seçiminiz vardır;

1. Vizyonunuzdan yaşamayı seçersiniz

2. Ve ya aklınızın uydurduğu hikayelerden

Vizyonunuz

Vizyonunuz istediğiniz bir şeydir. Hikayeniz ise, istediğiniz şeyi durduran. Hikayenin iki gerçeği vardır;

Korku temellidir. Korku temelli olan hiç bir şey gerçek değildir. Uydurmadır.

Biz onu yaratırız. Başka kimse, başkaları asla değil.

Gerçeklik yaratma süreci aynen şöyle işler; Önce hikayemizi duyarız, sonra onu sahipleniriz, sonunda hikayemiz bize sahip olur.

Çoğunluğu hiç yaşanmamış binlerce problemim oldu - Mark Twain

Aklınız karışmasın! Çünkü gerçeklerin ortaya çıktığı bir yazıyı okurken aklınız karışacak. Sizi uzak tutmaya çalışacak. O yüzden süreci biraz daha basite indirgeyelim.

Hak Atölyesine katılanlar "sahte sen" in tanımını biliyor. Eğer okumadıysanız "Ben neyim" ve "Kuantum BİZ" yazılarımı muhakkak okuyun.

Sahte sen, doğumunuzdan şimdiye kadar bilinçaltınıza doldurduklarınız. Gerçek ben ise doğum anında olduğunuz kişi. Gerçek ben bardağın kendisi, sahte sen ise bardağın içinde olanlar. Aklınız, bilinçaltınız da bulunan bilgiler ile hikayeler yazar ve bizim o hikayeleri gerçek zannetmemizi sağlar.

Örnek verelim;

Annenizin tabakta bıraktığınız yemeklere tepki olarak "arkandan ağlar" dediğini düşünelim. Bu kalıpsal davranış kendisine de ebeveynleri tarafından öğretildi. Siz bu kalıbı annenizden o kadar çok duydunuz ki artık bilinçaltınızda kayıtlı. Dolayısıyla her bir iş yarım kaldığında, yemeğiniz yarım kaldığında, ilişkileriniz yarım kaldığında bu kalıp hem aklınızı, hem de duyguyu ezberlemiş bedeninizi bu doğrultuda çalıştıracaktır. Hatta yarım kalmasını sağlar. Belki de sürekli hüzünlü, ağlar durumda olmanızın sebebi bile sadece bu zihin olabilir.

Ya da din öğretmenizin eğer "her gün ayetel kürsi duasını okumazsanız şeytanlardan korunamazsınız, hep peşinizde olurlar" söylemine inandığınızı ve gerçek kabul ettiğinizi düşünün. Artık kolaylıklar diliyorum çünkü her okumadığınızda zihniniz bir yığın negatif tepkiler ve olaylar sinsilesi ile size hizmet edecektir.

Yine bir örnek; 5 yaşındasınız ve babanız ile komşusu para ile ilgili konuşuyor ve zenginlerin çok kötü olduğundan bahsediyor. Rol modeliniz olan babanız yanlış düşünüyor olamaz sonuçta değil mi? Bu sözü o kadar sık duydunuz ki zihninizde zenginler sizin için artık kötü bir varlıktan başka bir şey değil. Ee sizde kötü olmak istemiyorsunuz. Bu sebeple zengin olma gibi bir durumunuz maalesef yok. Çünkü hikayenize inandınız ve o gerçek olmak zorunda!

Bu örnekler belki size bir şey ifade etmeyebilir. Sizde hayatınızda bir çok ters giden olayın ardına bakma bilincini edindiğinizde, yani gözlemci pozisyonuna geçtiğinizde en dramatik olayların ardında bile bunlar gibi basit kalıplar olduğunu göreceksiniz.

Ne demiştim? Aklınız dünyada ki en iyi yazardır. Tabii ki sizin dünyanızda. Hiç bir şey bizim ona verdiğimiz anlam kadar gerçek değildir. Hangi zorlukla karşılarsanız karşılaşın konu asla durumun kendisi değildir. Konu o duruma karşı verdiğin reaksiyondur. Cevabınızdır.